Zanzibar

Son günümüz meyve, baharat ve son dakika alışverişleriyle geçti. Mango, şoki şoki, hindistan cevizi, mangosteen, avokado, ananas gibi meyveler aldık. Papaya almadık çünkü gündüz yediğimiz papaya bizim için büyük bir hayal kırıklığı oldu. Ya buranınkini sevmedik ya da iki sefer de kötüsüne denk geldik. Ben 2 yıl önce Arabistan’da yemiştim ve o zamandan beri o tadı arıyorum. Kaldığımız yerin güvenlik görevlisine “Teşekkür ederim.”, “Nasılsın?”, “İyiyim sen nasılsın?”, “Görüşüz.”, “Günaydın.” gibi ifadeleri öğrettik....

Bu sabah yardım faaliyetlerine katılmak için yine yollara düştük. Bu tropikal adanın içinde hava durumu çok değiiklik gösterebiliyor. Biz şehir merkezinden çıktığımızda hava açıkken köye yaklaştıkça havanın yağmurlu olduğunu gördük. Burada yolculuk yapmak çok keyifli. Tablolarda, belgesellerde veya coğrafya kitaplarında gördüğümüz ağaçların, ormanların, toprakların, meyvelerin, saman çatılı evlerin arasından geçiyoruz. Gittiğimiz köydeki toprağın rengi kıpkırmızıydı. İlginç bir şekilde henüz yağmur yağmış olmasına rağmen toprak çok çamur haline gelmemişt, üzerinde rahat yürünebilecek kadar sertti....

Bugün sabah 8 buçuk gibi meşhur kocaman kaplumbağaların olduğu Hapishane Adası için yola çıktık. Gittiğimiz zaman orası da kum adasında olduğu gibi tapulu adamız gibiydi ama gittikçe dolmaya başladı yine. Buraya iskeleyi yeni yapmışlar. Tanzanya hükümeti buraya el koyduğundan beri de ücretler uygulanmaya başlanmış. Önceden hiçbir şey yapmadan kaplumbağaların olduğu tarafa girilebiliyormuş. Anladığım kadarıyla Tanzanya, Zanzibar’da işgalci gibi bir konumda. Bunu en çok eskiden açık kıyafetle girmek yasak olan yerde şimdi “peçeyle girilemez” işareti olmasıyla anlayabiliyoruz....

Bugün Zanzibar’ın en kuzeyine, Nungwi’ye gitmek için yollara düştük. Bu yollarda bize en çok tefekkür ettiren şey buradaki ormanların meyve ağacından oluşması oldu. Türkiye’de baksanız orman deyince akla çam ağaçları gelir ama tropikal iklim bölgelerinde muz, papaya, mango, hindistan cevizi ağaçlarının bir araya gelmiş hali orman oluyor. Köylerden geçerken kırmızı muz almak için durduğumuz tezgahın çok estetik bir görüntüsü vardı. Rengarenk muzlar yan yana dizilmiş. Kırmızı muz için de bildiğimiz sarı muzdan çok da bir farkı yok ama daha lifli bir yapıda olduğunu söyleyebilirim....

Bu gece 4’te -saatin 4 olduğunu bilmez bir halde- müezzinlerin “salaaaaahhh” diye bağırmaları ile uyandık. Ben bir ezan duyduğumu ve ezan duası ettiğimi hatırlıyorum ama onu sabah ezanı sanmıştım ve sonraki müezzin bağırmalarında saate bakınca daha 04.15 olduğunu gördüm. Teheccüde kalkalım diye müezzin abiler sağ olsunlar uyutmadılar. Maşallah ama hayran kaldım azimlerine. Bugün kum adalarından biri olan Pange Adası’na gitmek için sabah 8’de yola çıktık. Önceki gün bahsettiğim ateş ağaçlarında “taç utangaçlığı” diye bir kavramın geçerli olduğunu fark ettik....

Güney yarım küreden herkese selamlar. Dün gün boyu süren 21 saatlik yolculuk sonrasında uzun zamandır gelmek istediğim Zanzibar’a vardık. Burası Tanzanya’ya bağlı bir ada şehri. Bir zamanlar Umman’ın burayı fethetmesi ile aradaki upuzun mesafeye rağmen burası Umman’ın başkenti olmuş. Gece gezerken o zamandan kalan binaları gördük biraz. Bu özelliğinin en büyük sonucu ise adanın %98’inin Müslüman olmasıymış. Dün akşam Stone Town’ın yakınlarında, sahil kenarındaki sokak lezzetleri standlarını gezdik. Etten, tavuktan deniz mahsullerine kadar değişik yemekler, tropikal meyveler, şeker kamışı, waffle benzeri muz kızartmalı çikolatalı krep gibi yiyecekler vardı....