Bugün gezmek ve öğrenmek amacıyla Danimarka’nın başkenti Kopenhag’a geldik. Danimarka, 6 milyonluk nüfusuyla oldukça küçük bir ülke bunun yanında Kopenhag’ın nüfusu da yaklaşık bir buçuk milyon. İstanbul aktarmalı olarak Kopenhag’a vardığımızda şehrin küçüklüğünü bir kez daha anladık. Yüzölçümü yaklaşık İstanbul Havalimanı kadar olan bu şehrin hava alanı da oldukça küçüktü. Pasaport kontrol noktasında upuzun bir kuyruk oluştu ve yaklaşık yarım saat beklemek zorunda kaldık. Normal şartlarda en az bir yarım saat daha bekleyecektik ki çocuklu ailelere öncelik tanımaya karar verdiler ve bu sayede sırada en öne geçebildik....

Güney yarım küreden herkese selamlar. Dün gün boyu süren 21 saatlik yolculuk sonrasında uzun zamandır gelmek istediğim Zanzibar’a vardık. Burası Tanzanya’ya bağlı bir ada şehri. Bir zamanlar Umman’ın burayı fethetmesi ile aradaki upuzun mesafeye rağmen burası Umman’ın başkenti olmuş. Gece gezerken o zamandan kalan binaları gördük biraz. Bu özelliğinin en büyük sonucu ise adanın %98’inin Müslüman olmasıymış. Dün akşam Stone Town’ın yakınlarında, sahil kenarındaki sokak lezzetleri standlarını gezdik. Etten, tavuktan deniz mahsullerine kadar değişik yemekler, tropikal meyveler, şeker kamışı, waffle benzeri muz kızartmalı çikolatalı krep gibi yiyecekler vardı....

Bugün son günümüz. Otelimizden çıkış yaptıktan sonra İgman Dağı’nın eteklerindeki Vrelo Bosne’ye gittik. Burası muhteşem bir doğa harikası. Gezi için en heyecanla beklediğim yerlerden bir tanesiydi. İlk işim gidip önceden kardeşimle fotoğraf çekindiğim ağacı bulmak oldu zaten. Kocaman bir ağaçlık alan, ortada dere akıyor. Eylülde olmamıza rağmen hâlâ yeşillikti, lakin bazı yerlerine sonbahar gelmeye başlamış doğal olarak. Biz geçen sefer geldiğimizde temmuzun ortasıydı, daha yeşillikti. Bir de bu sene çok az yağmur yağmış kuraklık varmış, suyun çekildiğini biz de fark ettik....

Bugün Trebinije’den Mostar’a doğru yola çıktık. Sırp bölgesinden Hersek bölgesine geçtik ve ilk olarak Poçitel (Počitelj) köyüne uğradık. Poçitel kalesinin 1383’te 1. Bosna Kralı tarafından yaptırıldığı söyleniyor. Osmanlı’nın geldiği son nokta burası denirmiş, sonrası Adriyatik Denizi, onun ötesi de Venedik zaten. Osmanlı fethettikten sonra buraya köy yaptırıyor. Yaşayan kişi sayısı 20 bine kadar çıkmış, sonra 2 bine kadar düşmüş. 90’lardaki savaşta bu köy de hasar almış. Sonrasında UNESCO Kültürel Miras Listesi’ne girmiş ve restore edilmiş....

Sabah İşkodra’daki otelimizden çıkış yaptık. Osmanlı’nın son düşen kalesi olan İşkodra Kalesi’ni uzaktan gördükten sonra Karadağ için yolumuza devam ettik. Karadağ’a girdikten bir süre sonra tamamen sahil şeridinden gitmeye başladık. Adriyatik Denizi ağaçlarla birlikte harika görünüyordu. İlk olarak yolda çok ünlü bir ada olan Sveti Stefan Adası’nı gördük. Fotoğraf çekinmek için duramadık, kalabalıkmış park edecek yer yokmuş. Biz de ancak yakalayabildiğimiz kadar otobüsten çektik fotoğraf. Konyalı bir abi demiştim (annesi inci alan), o daha önce geldiğinde adaya girmiş....

Bu sabah Kosova’ya gitmek için yola çıktık. 2 saatlik bir yolculuğun ardından Priştine’deki Sultan I. Murat (Hüdavendigar)’ın iç organlarının gömüldüğü türbesine geldik. Şehit olduğu yer burasıymış. Türbe binasının yanında bir dut ağacı var. Sultan Reşad’ın Balkanlar ziyaretindeki fotoğraflarda da bulunan bir ağaçmış bu. Ne zaman dikildiği bilinmiyor. Ağaç ikiye yarılmış bir şekilde, arasını köpükle doldurmuşlar. Bazı dalların altında da destekler var. Bu ağacın yarılmasının sebebinin Sultan Murat’ın hem Bursa’da hem de burada türbesi olmasından dolayı olduğu söyleniyormuş....

Turumuzun üçüncü gününde otelimizden çıkış yapıp Üsküp’e doğru yola çıktık. Yaklaşık 3-3 buçuk saat sürdü. Yolda bir benzinlikte mola verdik. Reklam vermeyeceğim bir Türk markasının dondurma dolabını bulduk ve ben dondurma aldım. TL’ye çevirince 45’e denk geliyordu bence bayağı uygun fiyatı. Bizim okulda bile 55 lira. Yolda Vardar ovasını ve Vardar nehrinin çıktığı kiliseyi gördük uzaktan. Vardar isminin de rivayeti kısaca şöyle: Bir komutan askerlere su aramalarını söylüyor. Askerler döndüğünde komutan soruyor var mı su bulabildiniz mi diye....

Günümüze Ohrid Gölü manzaralı kahvaltıyla başladık. Ardından göl çevresindeki şehirleri gezmek için yola çıktık. Bu göl oldukça geniş. Çevresinde 3 tane şehir var: Ohri, Struga ve Arnavutluk’ta bulunan bir şehir daha. Bizse turumuza önce St. Naum Manastırı’na göl kenarından iki tarafımızda ağaçlar ile yolculuk yaparak başladık. Burası yaklaşık 10 asırlık bir kilise. Denize -yani göle- sıfır. Manzarası harika. Ayrıca gölün kaynaklarından birine çok yakın. Kara Drim Nehri deniyormuş. (Bize sandal süren adam Black Dream dedi ama Türkçede genel olarak Kara Drim diye kullanıldığını gördüm....

#ecdadınizinde sloganıyla başladık seyahatimize. Bu sene Balkan turuna gidecek olan, gittiğini gördüğüm bir sürü tanıdığım oldu. Hatta Fas’tan dönerken annem “Bak mesela Fas’a bi daha gelmem ama Bosna’ya tekrar gidebilirim.” demişti, dua saatine denk gelmiş sanırım. Bu sefer uçağımız sabah 7’de olduğu için İstanbul’da kalalım gezelim gibi bir durumumuz olamadı çünkü tüm şehirler üst üste geldi, ve zaten İstanbul’a son bir yıl içinde üç kere geldiğimiz için erken gelmemize değecek pek bir şey yoktu açıkçası....

Bugün gezimizin son günüydü. Bu günü de park ve pazarları gezerek değerlendirdik. Sabah ilk olarak S2 treni ile Marienplatz’a gittik. Burada Avrupa’da yalnızca birkaç mağazada bulunan ESA ve Lego’nun işbirliği ile bir asteroitten yapılan Lego taşı sergileniyordu. Daha sonra Marienplatz’ta Viktualienmarkt adındaki semt pazarına gittik. Burası tarihi 1800’lere kadar uzanan bir sebze meyve pazarı ayrıca bir meydan. Türkiye’deki pazarlardan farklı olarak buradaki ürünler kilo olarak değil daha çok tane olarak satılıyordu....